سلامت نیوز: دو دهه پیش شاید آتاری برایمان مصداق بارز رفاه و تکنولوژی بود. دانش آموزان آن دوره در مدرسه از اینکه والدین برایشان این وسیله بازی را خریده بودند به خود می بالیدند، اما چیزی نگذشت که رشد سریع تکنولوژی باعث شد تا روز به روز بر شدت و حدت بازی های رایانه‌ای افزوده شود. اما در این حین روز به روز بر شدت بی‌تحرکی، چاقی، ضعف چشمان و... کاربران به ویژه کودکان افزوده می شد.

 به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان حالا دیگر کاربران این بازی‌ها فقط در گوشه اتاق‌هایشان نیست که سرگرم چنین بازی‌هایی هستند، بلکه در کوچه و خیابان هم مشغولند. در یک کلام انگار بازی در جای جای زندگی بشر امروز رسوخ کرده است؛ بازی هایی که اصلا دیگر کودک و بزرگسال نمی شناسد.

برای آنکه بتوانید تصوری از بازی «پوکمون‌گو» داشته باشید پیش از هر چیز لازم است تصوری که تا به امروز از یک بازی موبایلی داشته‌اید را از ذهن پاک کنید! طراحی این بازی به گونه‌ای است که کاربران با در دست داشتن گوشی هوشمند خود با دو ابزار جی‌پی‌اس و دوربین فیلمبرداری، خودشان تبدیل به کاراکترهای بازی می‌شوند و در مختصاتی به وسعت شهر و حتی کشور به دنبال «پوکمون» می‌گردند. پوکمون‌گو، با محوریت کاراکترهای محبوب انیمیشنی دهه ۱۹۹۰ طراحی و عرضه شد.

این بازی توانست با تکیه بر همین سابقه نوستالژیک، خیلی زود مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند. همین امر سبب شد تا شرکت سازنده نشر جهانی بازی را به دلیل پر شدن سرورها به تعویق بیندازد. این بازی شامل هشت آیتم از جمله پوک بال ها، تخم مرغ ها، تخم مرغ شانسی، دستگاه پرورش تخم مرغ، دستگاه بخور، ماژول اغوا کننده، حافظه پوکمون و کیف قابل ارتقاست. تفاوت این بازی با دیگر بازی‌های آنلاین نظیر کلش‌آو‌کلنز در این است که بازیکن نیاز به حرکت در فضاهای مختلف و حضور در اماکن گوناگون دارد.

پوکمون‌گو از کجا آمده است؟

بازی Pokemon Go (پوکمن گو) از سوی یک شرکت آمریکایی بازی‌های ویدئویی به نام نیانتیک (Niantic) طراحی شد و توانست تنها با گذشت یک هفته از توزیعش، توجه ۲۱ میلیون کاربر را به خود جلب کند. مجموعه بازی‌های پوکمون‌ ۲۰ سال پیش روی کنسول دستی گیم کارشان را شروع کردند. ایده‌ اصلی این بازی هم از علاقه‌ خالق این مجموعه بازی‌ها به جمع کردن حشرات گرفته شده است. در این بازی‌ها، هیولاهایی به اسم پوکمون نقش اصلی را ایفا می‌كنند.

سازندگان این بازی به مناسبت بیستمین سالگرد انتشار بازی‌های پوکمون، بازی جدیدی به نام «پوكمون گو» را برای گوشی‌های تلفن همراه طراحی كردند. این بازی كه تركیبی از دنیای واقعی و مجازی است، از طریق فروشگاه گوگل پلی و اپ استور اپل در تاریخ ۱۶ تیر ۹۵ در دسترس قرار گرفت. «پوكمون گو» ابتدا به صورت عمده در آمریکا، نیوزیلند، آلمان و بریتانیا در اختیار افراد گذاشته شد و پس از مدت كوتاهی به دلیل تقاضای بالا كه خارج از ظرفیت سرورها بود، توزیع «پوکمون‌گو» موقتا در کشورهای دیگر جهان متوقف شد.

به گزارش یورونیوز، شمار کاربران این بازی در هفته اول توزیع را در آمریکا، نیوزیلند و آلمان نزدیک به ۲۱ میلیون کاربر فعال برآورد كرده اند. همچنین براساس همین گزارش میزان دانلود این اپلیکیشن در هفته اول بیش از دانلود اپلیکیشن‌هایی همچون تیندر، اسنپ چت (هفت برابر بیشتر)، واتس‌آپ یا فیسبوک مسنجر اعلام شد.

واقعیت مجازی در دنیای پوكمون

سازندگان این بازی با استفاده از اطلاعات منطقه جغرافیایی كاربران و همچنین قابلیت‌های دوربین تلفن همراه، این امكان را فراهم كرده تا «پوکمون» ها روی صفحه نمایش تلفن همراه كاربرها ظاهر شده و در واقع مکان جغرافیایی كاربرها، تبدیل به مکان بازی و رقابت پوکمون‌ها شود.

كاربرها برای پیدا کردن و شکار پوکمون‌های پنهان‌شده باید دوربین گوشی تلفن را در دست گرفته و در دنیای واقعی قدم بزنند و در حین قدم زدن، پوكمون مورد نظر را یافته و بازی خود را اجرایی كنند. تاکنون این بازی با استقبال فراوانی مواجه شده و توانسته است رکورد سریع‌ترین آمار دانلود را در گوگل پلی کسب کند و در مدت کوتاهی ۱۰ میلیون ‌بار از گوگل پلی و ۷/۵ میلیون بار از اپ‌استور دانلود شود و به رقیبی جدی برای بازی کلش‌آوکلنز تبدیل شود. همین امر سبب شد تا شرکت سازنده نشر جهانی بازی را به دلیل پر شدن سرورها به تعویق بیندازد، اما به سرعت این بازی در بسیاری از کشورها وارد بازار شد و اختلال جدی در سرورها مشاهده نشد.

پوکمون‌گو با تمام دردسرهایش

مهدی دانشجوی نرم‌افزار در مقطع کارشناسی است. او شب ها همراه دوستانش سر ساعت ۲۳ سر قرار حاضر می شوند و هر کدام از آنها گوشی تلفن همراه خود را به دست گرفته و راهی کوچه و خیابان می شود. مهدی از حوادث حین بازی با این نرم‌افزار می گوید: چندی پیش بر اساس نقشه باید به یک کوچه بن بست در خیابان آزادی وارد می شدم. در آن کوچه فقط یک خانه بود. وقتی به خودم آمدم یک مرد و دو پسرش از اینکه پشت در خانه آنها ایستاده‌ام شاکی شدند و نزدیک بود کار به جاهای باریک بکشد که به خیر گذشت. شب ها به دلیل تاریکی امکان حادثه و تصادفات افزایش می یابد و حال اگر این تصادف هم سر بازی با یک نرم‌افزار باشد که دیگر مسخره است. او که در بازی کلش‌آوکلنز خود را بی همتا می داند درباره پوکمون‌گو می گوید: این بازی در نوع خود بسیار جذاب است و همگان را محصور خود می کند.

وقتی سلامتی، جوانی و انرژی نشانه گرفته می‌شود

با وجود اینکه زمانی زیادی از رواج این بازی در کشور نگذشته است، اما این بازی به ظاهر مهیج کاربران خود را با صدمات گوناگونی مواجه کرده است. امیر در حوالی میدان ونک در یک شرکت خصوصی مشغول به کار است. در ساعت کاری به بهانه های مختلف شرکت را ترک کرده و بازی با این نرم‌افزار را به هر اقدام دیگری ترجیح می دهد. به گفته او دیگر معتاد پوکمون‌گو شده است، اما این شدت علاقه با تصادف او نیز همراه بوده است.

این مرد جوان می افزاید: بازی با این نرم‌افزار دیگر جای فکر و اندیشه بشری را می گیرد و فکر فرد به سمت این بازی سوق پیدا می کند. به گفته او این بازی با تمام ویژگی های بارز همچون دیگر بازی ها فرد را از کار و زندگی می اندازد. متاسفانه با بررسی دوره های گذشته می توان نرم‌افزارها و وسایل گوناگونی را به عنوان دزدان وقت و انرژی افراد برشمرد. برای مثال در یک دهه گذشته وی چت، چت و بعد فیسبوک، تلگرام، کلش‌آوکلنز و... وقت جوانان را هدر داده است. هم اکنون نیز این بازی با تمام تحرک و جذابیتش می تواند عاملی برای به تاراج رفتن وقت، انرژی و سلامتی افراد محسوب شود.

پوکمون‌گو منحصر به فرد است

یک کارشناس آی تی درباره کم و کیف بازی پوکمون‌گو به «آرمان» می گوید: این بازی از جذابیت های منحصر به فردی و بنابراین از مخاطبان فراوانی برخوردار است. برای بازی با این نرم‌افزار ابتدا باید دوربین و جی‌پی‌اس گوشی اندرویدی را روشن کرد تا به این ترتیب نرم‌افزار نقشه در اختیار کاربر قرار دهد.

کاربر از این طریق در خیابان حرکت کرده و مسیرها و تصاویری را که از سوی هیچ شخصی دیده نمی شود از طریق دوربین گوشی مشاهده کرده و مسیر خود را طی می کند. حمید حق‌جو می افزاید: این بازی به دلیل افزایش تحرک و فعالیت بدنی برای کاربران مناسب است.

در اصل اغلب بازی های موجود در جامعه بی‌تحرکی و به‌دنبال آن چاقی را در بین کاربران به‌ویژه کودکان افزایش داده است. به گفته او نمی توان به وضوح درباره اینکه این نرم‌افزار جاسوسی است یا خیر، اظهار نظر کرد، اما وقتی کاربر با جی‌پی‌اس و دوربین روشن به بازی با این نرم‌افزار پرداخته و بر اساس نقشه مورد نظر حرکت می کند، یعنی توانایی مخابره اطلاعات فیزیکی منطقه برای این نرم‌افزار و صاحبان آن امکان‌پذیر است.

در این شرایط افراد می توانند از طریق این نرم‌افزار اطلاعات کامل و جامعی از منطقه مورد نظر به‌دست آورند. حق‌جو در پاسخ به این سوال که چگونه می توان این نرم‌افزار را در داخل سالم‌سازی کرد تا به هیچ عنوان امکان مخابره اطلاعات وجود نداشته باشد، می گوید: برای تحقق این مهم باید با شرکت سازنده این نرم‌افزار تعامل شود. در نقاط مختلف دنیا این نرم‌افزار کاربران متعددی دارد. برای سالم‌سازی این نرم‌افزار باید سرورهای آن در اختیار مسئولان امر و نهادهای امنیتی در دیگر کشورها قرار گیرد. اما با این تفاسیر بعید به نظر می رسد که سازندگان این نرم‌افزار اطلاعات خود را در اختیار دیگر نهادها قرار دهند. برای مثال در سال های گذشته از صاحبان نرم‌افزار تلگرام خواسته شد تا برای افزایش کاربران این نرم‌افزار سرورهایی را در داخل کشور قرار دهند، اما شرکت سازنده تلگرام با چنین پیشنهادی موافقت نکرد.